คำขอขมากรรม อธิษฐานอโหสิกรรม

กรรมอันใด ที่ข้าพเจ้าทำไว้ด้วย กาย วาจา ใจ ในพระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์
คุณบิดา มารดา ครูบาอาจารย์  เพราะไม่รู้  เพราะความหลง  เพราะความงมงาย เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ขอพระพุทธ  พระธรรม  พระอริยสงฆ์  และคุณบิดา มารดา ครูบาอาจารย์ ผู้มีพระคุณ จงยกโทษ
โปรดให้ข้าพเจ้าพ้นจากความทุกข์ยาก ลำบากเข็ญใจ ความทุกข์ขออย่าได้ ความใคร่ขออย่ามี
ขอให้มีความสุข สวัสดีมีชัย หายทุกข์ หายโศก หายโรค หายภัย หายอุบาทว์
เสนียดจัญไร  อันตรายจงเสื่อมสิ้นไปหายไป และกรรมใดที่ข้าพเจ้าเคยมีเวรกรรมกับท่านผู้ใด
ในชาติใดก็ตามขอให้ท่านจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า อย่าได้จองเวรจองกรรมต่อไปเลย
แม้กรรมที่ใครๆ ทำแก่ข้าพเจ้าก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมให้ ยกถวาย พระพุทธเจ้าเป็นอภัยทาน

ด้วยอานิสงฆ์อภัยทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้าและครอบครัว บุตรหลาน ตลอดจนวงศาคนาญาติ ผู้มีอุปการะคุณ
มีความสุข ความเจริญ ปฏิบัติแต่ในสิ่งดีงามด้วยเทอญ (นิพพานนะ ปัจจะโย โหตุ)
อธิษฐานด้วยจิตที่สดใสบริสุทธิ์ ตามท่านหวังปรารถนาเทอญ...

คำอธิษฐาน อัญเชิญเทพเทวดา และขอพรพระ

          ข้าแต่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้า...ขอน้อมอัญเชิญ เทพยดาเจ้าทั้งหลาย
โปรดได้เสด็จมาฟังการสวดมนต์ภาวนาของข้าพเข้า... ขออนุโมทนาและประสิทธิ์ประสาทพรให้ข้าพเจ้า...
ขอพระองค์ทั้งหลายโปรดประทานพรให้ข้าพเจ้า พ้นทุกข์ โศก โรคภัย เสนียดจัญไร จงพ้นจากตัวของข้าพเจ้า
และขอให้ข้าพเจ้า...ได้ตาทิพย์ หูทิพย์ และ เจโตปริยญาณ พร้อมเกิดดวงตาเห็นธรรม
ได้สำเร็จมรรคผล ด้วยเทอญ
(กราบ 3 ครั้ง)
 

คำบูชาพระรัตนตรัย

อิมินา  สักกาเรนะ  พุทธัง  ปูเชมิ

อิมินา  สักกาเรนะ  ธัมมัง  ปูเชมิ

อิมินา  สักกาเรนะ  สังฆัง  ปูเชมิ

คำนมัสการพระรัตนตรัย 

                                อะระหัง  สัมมาสัมพุทโธ  ภะคะวา  พุทธัง  ภะคะวันตัง  อะภิวาเทมิฯ  (กราบ)

                                สวากขาโต  ภะคะวะตา  ธัมโม  ธัมมัง  นะมัสสามิฯ  (กราบ)

                                สุปะฏิปันโน  ภะคะวะโต  สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิฯ  (กราบ)

คำอาราธณาศีล 

มะยัง  ภัณเต  วิสุง วิสุง   รักขะณัตถายะ
       ติสะระเณนะ  สะหะ   ปัญจะ  สีลานิ  ยาจามะ ฯ

  ทุติยัมปิ  ภัณเต  วิสุง วิสุง   รักขะณัตถายะ
       ติสะระเณนะ  สะหะ   ปัญจะ  สีลานิยา  จามะ ฯ

     ตะติยัมปิ  ภัณเต   วิสุง  วิสุง   รักขะณัตถายะ 
      ติสะระเณนะ  สะหะ   ปัญจะ  สีลานิ  ยาจามะ ฯ

คำนมัสการพระพุทธเจ้า 

นะโม  ตัสสะ  ภะคะวะโต  อะระหะโต  สัมมาสัมพุทธัสสะฯ
นะโม  ตัสสะ  ภะคะวะโต  อะระหะโต  สัมมาสัมพุทธัสสะฯ
นะโม  ตัสสะ  ภะคะวะโต  อะระหะโต  สัมมาสัมพุทธัสสะฯ

คำนมัสการไตรสรณคมน์ 

                                                                 พุทธัง  สะระณัง  คัจฉามิ
                                                                 ธัมมัง  สะระณัง  คัจฉามิ
                                                                 สังฆัง  สะระณัง  คัจฉามิ ฯ

                                                      ทุติยัมปิ   พุทธัง  สะระณัง  คัจฉามิ 
                                                      ทุติยัมปิ   ธัมมัง  สะระณัง  คัจฉามิ
                                                      ทุติยัมปิ   สังฆัง  สะระณัง  คัจฉามิ ฯ

                                                     ตะติยัมปิ    พุทธัง  สะระณัง  คัจฉามิ
                                                     ตะติยัมปิ    ธัมมัง  สะระณัง  คัจฉามิ
                                                     ตะติยัมปิ    สังฆัง  สะระณัง  คัจฉามิ ฯ

คำสมาทานศีล ๕ 

                               ปาณาติปาตา  เวระมะณี  สิกขาปะทัง  สะมาทิยามิ
                               ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือเจตนาเป็นเครื่องงดเว้นจากการฆ่า
                               อะทินนาทานา  เวระมะณี  สิกขาปะทัง  สะมาทิยามิ
                               ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือเจตนาเป็นเครื่องงดเว้นจากการถือเอาสิ่งของ
                               ที่เจ้าของไม่ได้ให้
                               กาเมสุมิจฉาจารา  เวระมะณี  สิกขาปะทัง  สะมาทิยามิ
                               ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือเจตนาเป็นเครื่องงดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม
                               มุสาวามา  เวระมะณี  สิกขาปะทัง  สะมาทิยามิ
                               ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือเจตนาเป็นเครื่องงดเว้นจากการพูดเท็จ
                               สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา  เวระมะณี  สิกขาปะทัง  สะมาทิยามิ
                               ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือเจตนาเป็นเครื่องงดเว้นจากการดื่มสุราและเมรัย
                               อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท

 คำถวายพรพระ(อิติปิโสฯ)

อิติปิโส ภะคะวา อะระหังสัมมา สัมพุทโธ
วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
อนุตตะโร ปุริสะธัมมะสาระถิ
สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ (พุทธคุณ)

 สวากขาโต ภะคะตา ธัมโม
สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก
โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ
วิญญูหีติ(อ่านว่าวิญญูฮีติ) (ธรรมคุณ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
อุชุปะกิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ
ปุริสะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต
สาวะกะสังโฆ อาหุเนยโย ปาหุเนยโย
ทักขิเณยโย อัญชะลีกะระณีโย อะนุตตะรัง
ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ (สังฆคุณ)

 ชัยมงคลคาถา(พาหุงฯ)

 อิติปิโส (เท่าอายุ)
(ให้สวดเกินอายุ ๑ จบ เช่น อายุ ๒๕ ต้องสวด ๒๖ จบ)

อิติปิโส ภะคะวา อะระหังสัมมา สัมพุทโธ
วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
อนุตตะโร ปุริสะธัมมะสาระถิ
สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ  

พระคาถาขอพรเทวดา 

                  อิเมสังเทวตานังอานุภาเวน  อิเมสังอิน์ทานังอานุภาเวน  อิเมสังพ์รห์มานังอานุภาเวน   
                     พุท์ธานังอานุภาเวน   ธัมมานังอานุภาเวน   สังฆานังอานุภาเวน    
                     เชย์ยมังคลัง   อิเมสุสวาหายฯ

                     พุทธาย  ธัมมายะ  สังฆาย  สหัสสโกฏิเทวานัง  
                     พรหมเทวตามัง รักขันตุสัพพทา  จิตตัง  ปิยังมะมะ  นะโมพุทธายะ 

(ข้าพเจ้ากราบขอพรต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ คุณพระศรีรัตนตรัย
องค์เทพเทวาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ องค์ในตัวของข้าพเจ้า ครูบาอาจารย์
ขอได้ทรงโปรดเมตตาช่วยคุ้มครองรักษา และบันดาลให้เกิดสิริมงคลแก่ข้าพเจ้าด้วยเทอญ)

**บอกบุญ**

      การสวดมนต์

        การสวดมนต์ จัดว่าเป็นการหัดทำสมาธิได้อย่างดีประการหนึ่งขณะที่จิตใจอยู่ในความฟุ้งซ่าน จนไม่สามารถที่จะสงบได้ มีวิธีที่จะหักห้ามความนึกคิด ทำจิตใจให้เป็นปกติได้ดีที่สุดก็คือ การสวดมนต์ตามแบบปฏิบัติในทางพระพุทธศาสนา กำหนดให้มีการสวดมนต์ทำวัตรทั้งเช้าและเย็น เฉพาะผู้ที่มีโอกาสน้อย ไม่สามารถที่จะบำเพ็ญวัตรได้บริบูรณ์ ในชั่วระยะวันหนึ่งคืนหนึ่ง เป็นเวลาใดก็แล้วแต่โอกาส พยายามสวดมนต์ให้ได้สักครั้งหนึ่ง เพื่อเป็นการฝึกหัดทำจิตของเราให้เป็นสมาธิ 
          การสวดมนต์นั้น ถ้ามีดอกไม้ธูปเทียนก็บูชา ถ้าหากไม่มีก็พึงเอามือสิบนิ้ว และปากกับใจของเราเป็นเครื่องบูชา โน้มน้าวเอากระแสสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้ง ๓ ประการ คือ  
          ๑. กระแสของพระรัตนตรัย อันได้แก่ พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า และพระสงฆเจ้า 
          ๒. กระแสของบิดามารดา
          ๓. กระแสของครูบาอาจารย์
          ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้ง ๓ ประการนี้  ให้มาช่วยอุปถัมภ์สมาธิให้บังเกิดกับเรา พึงปฏิบัติ กระทำให้ได้เป็นนิจศีล การกระทำสมาธินั้นก็คือ การตั้งจิตมั่นอยู่ในอารมณ์เดียว มีพระบรมพุทโธวาท กล่าวไว้ว่า "สมาธิภิกขเว ภาเวถ สมาหิโต ยถาภูต ปชานาติ" แปลว่า ภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลาย จงยังสมาธิให้เกิด ชนผู้มีจิตเป็นสมาธิแล้วย่อมรู้ตามความเป็นจริง
          จากอุปกรณ์กัมมัฎฐาน ได้ให้อรรถาธิบายไว้ว่า อาการกายวาจาจะเป็นอย่างใดนั้นย่อมสำเร็จมาจากใจ
เป็นผู้บังคับบัญชา ถ้าใจได้รับการอบรมดีก็บังคับบัญชาให้กายวาจาดีตาม ถ้าใจชั่วก็บังคับให้กายวาจาชั่วตาม
ใจเป็นใหญ่ ท่านจึงสอนให้ทำสมาธิให้เกิด เมื่อใจเป็นสมาธิ แม้จะนำไปนึกคิดอะไรก็สุขุม ย่อมรู้จักความเป็นจริง
ได้ดีกว่าผู้ที่มีใจไม่เป็นสมาธิ  ใจไม่เป็นสมาธินั้นบางคราวอาจทำให้เสียคนได้ เช่น ทำให้เกิดเสียสติเพราะไม่มี
อะไรเป็นเครื่องควบคุม เพราะฉะนั้นการสวดมนต์จึงมีส่วนช่วยให้มีสติ ช่วยควบคุมสมาธิ ควบคุมจิตใจ และ
ฝึกอบรมจิตใจให้เป็นคนสุขุมอดทน การนำเอาบทสวดของการทำวัตรมาไว้ในบ้าน มาสวดที่บ้าน จึงเป็นอานิสงส์อีกอย่างหนึ่ง เพื่อเป็นสิริสวัสดิมงคลแก่ตนเอง และยังรวมถึงทุกคนที่อาศัยอยู่ในบ้านอีกด้วย และอานิสงส์
อีกอย่างหนึ่งที่ได้รับ คือ การได้อยู่ในบ้านที่ร่มเย็นด้วยธรรม

อานิสงส์จากการสวดมนต์ 

สำหรับใครที่คิดว่าเราสวดมนต์ไปวันๆ เพื่อประโยชน์อะไร ท่องๆ ไป บางครั้งสวดไปเราเองก็ไม่ได้รู้หรือทราบถึง
คำแปลเลยแม้แต่อย่างใด ดังนั้นมีหลายคนที่ตั้งคำถามว่าเราสวดมนต์ไปเพื่ออะไร คำตอบมีให้ทุกท่านแล้ว

                ประการแรก  ย่อมได้รับความขยัน เพราะการสวดมนต์เป็นการทำลายความรู้สึกเบื่อเซื่องซึม หรือ
เกียจคร้านให้หมดไป มีความกระฉับกระเฉงขึ้น เช่น เราจะเปรียบเทียบระหว่างการนอนสวดมนต์กับนั่งสวดมนต์
ก็จะเห็นว่ากิริยาอาการต่างกัน อารมณ์ก็ต่างกัน บางคนสวดมนต์ก่อนนอน นอนสวดก็เพื่อสวดให้ตัวเองหลับ
แต่ไม่ได้สวดไหว้พระสักเท่าไหร่

                แต่ถ้าเราตื่นนอนแล้วก็รีบมา เมื่อได้ยินเสียงตีระฆัง ก็เหมือนมีสัญญาณกระตุ้น ยิ่งทำให้เราได้รับ
ความขยันและในขณะสวดมนต์เราก็ต้องขยันเพราะถ้าไม่ขยันมองก็จะออกเสียงไม่ถูกนี่จึงเป็นผลที่เกิดขึ้นมา
คือได้ความขยันนั่นเอง

                ประการที่สอง  ในขณะสวดมนต์นั้นก็ยังได้รับความแช่มชื่นแจ่มใส เพราะในขณะนั้นจิตของเรา
ไปหน่วงอยู่ที่การสวดมนต์ ไม่ได้คิดถึงตัวเอง ความโลภ ความโกรธ ความหลง จึงมิได้กล้ำกรายเข้ามาในจิต

                ประการที่สาม  ได้ปัญญา เมื่อเราหมั่นทำความเข้าใจในคำแปลนั้นก็จะรู้ความหมาย ย่อมทำให้
ผู้สวดได้ปัญญา เพราะไม่ได้สวดแจ้วๆ อย่างนกแก้วนกขุนทอง เพราะอย่างน้อยก็ได้รู้ว่า ทำไมพระพุทธเจ้า
บอกว่า ภาระอันยิ่งใหญ่ คือ ขันธ์ ทำไมจึง ชาติปิทุกขา ชราปิทุกขา มรณัมปิทุกขัง ก็เพราะเราเรียนแล้วว่า
ขันธ์นั้นเป็นทุกข์ แม้จะรู้โดยรวมก็ยังดีกว่าไม่รู้เลย เหมือนกับผู้ที่ไม่ได้ศึกษาพระอภิธรรม ก็จะท่องป่าวๆ ไป

                ประการที่สี่  การที่เราสวดมนต์กันนี้ จะส่งผลให้เรามีจิตเป็นสมาธิ เพราะต้องสำรวมแน่วแน่
ในการสวด   กาย วาจา ก็ต้องเรียบร้อย  ใจก็มีความอ่อนน้อมลงไป  ถ้าไม่มีสมาธิแล้วการสวดมนต์ก็จะผิด
เพราะได้หน้าลืมหลังไม่แน่วแน่

                ประการที่ห้า  มีความระลึกรู้ในคุณของพระพุทธเจ้า มีพระปัญญาธิคุณ เป็นต้น

                ประการที่หก  ได้ความสุขใจ คือ เกิดปิติในพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ พระธรรม
คำสอนที่มีเหตุผลจะช่วยให้มั่นใจมากขึ้นว่า เมื่อใดประพฤติปฏิบัติได้แล้วจะสุขจริง เมื่อใดประพฤติปฏิบัติ
ยังไม่ได้ก็ยังได้สุขไม่จริง

                ประการที่เจ็ด  ทำให้หยุดความประมาทได้ เพราะชีวิตของเรามีเวลาน้อย อยู่ไปไม่ถึง ๑๐๐ ปี
ก็ต้องจากโลกนี้ไป และมาถึงวันนี้ก็มีเหตุการณ์ไม่ดีต่างๆ มากมาย เราจึงต้องทำสิ่งที่สวนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
คือ รีบละบาปอกุศล เร่งสร้างบุญบารมี และรีบเจริญสติกำหนดรูปนามเพราะทั้งสามประการนี้จัดว่าเป็นอัปปมาทธรรมทั้งสิ้น

บทสวดบูชาพระพิฆเนศ

โอม ศรี คเณศายะ นะมะหะ
(บทนี้เสริมความสำเร็จเจริญก้าวหน้าในธุรกิจ)

โอม กษิปหะ ปรัสทายะ นะมะหะ
(บทนี้ช่วยในด้านการหลุดพ้นจากเรื่องร้ายๆ
การติดขัด อุปสรรคทั้งงาน, อุบัติเหตุ)

• คำว่า กษิปหะ แปลว่า ความรวดเร็ว

นะโม ๓ จบ

             ข้าพเจ้าชื่อ............นามสกุล.................ลูกขอตั้งจิตถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ทั้งหลายในสากลโลก วันนี้ลูกตั้งจิตเป็นมหากุศลในการให้ทานชีวิตสัตว์คือ.....................วันนี้ลูกขอปล่อยท่านทั้งหลายให้เป็นอิสระ  ให้ชีวิตท่าน
พ้นภัยอันตราย ให้อยู่สุขสบาย  หากลูกมีเคราะห์ขอให้ไปกับสรรพสัตว์  
ขอบุญกุศลนี้ส่งผลให้ข้าพเจ้ามีชีวิตที่ดีขึ้น                   
             ข้าพเจ้าขอพรจากสัตว์ทั้งหลายนี้ จากความทุกข์ชาติปัจจุบัน
อันได้แก่ กรรม ๓๒  เวทนา ๒๕ โรค ๙๖  อุบัติ ๑๖ อันตราย ๑๐  กัลป์ ๓ วิวาท ๕  ล้มละลายจงพินาศไป  ขอให้ข้าพเจ้าหมดอันตราย ทำมาหากินรุ่งเรือง เจริญก้าวหน้าในสัมมาอาชีพ  มีเงินทองใช้หมุนเวียนไม่ขาดมือ  
มีโชคมีลาภไม่ขาดสาย ให้มีจิตร่าเริงแจ่มใส อยู่เย็นเป็นสุขภายในครอบครัว บริวาร  โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายในตัวข้าพเจ้าตลอดกาลนานเทอญ

                             (ก่อนปล่อยสัตว์ สวดมนต์ อาราธนาศีล สมาทานศีล ๕ และอธิษฐานจิตขอพร)

พระศิวะ คือผู้เป็นเจ้า มีอำนาจในการทำลายทุกสรรพสิ่ง หยั่งรู้ถึงจิตใต้สำนึกของมนุษย์ทุกคน เป็นผู้ประสาน
พลังแห่งจักรวาล เป็นที่เกรงกลัวแก่อสูรและสิ่งชั่วร้าย เป็นผู้อยู่เหนือเหล่าโยคี เทพเทวา และภูติ พระองค์คือ
เทพแห่งการถือพรต และเป็นเป้าหมายอันสูงสุดแห่งการปฏิบัติธรรมของไศวะนิกาย
พระศิวะ ทรงให้การคุ้มครองแก่ผู้ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ผู้อุทิศตนเพื่อสังคม ผู้ที่หมั่นทำบุญทำทาน ผู้ที่ปฏิบัติโยคะเพื่อความหลุดพ้น ทรงพอพระทัยผู้บำเพ็ญตบะด้วยความพากเพียร พระองค์ทรงพาเหล่าสรรพสัตว์ข้ามไปสู่ภพ
ที่ปราศจากซึ่งกิเลสตัณหา
การปฏิบัติการบูชาและตั้งจิตระลึกถึงพระศิวะ จะช่วยให้พ้นจากกิเลส พ้นจากการยึดติดในอบายมุข สิ่งมัวเมา
ทั้งหมด ทรงประทานสติปัญญาในการดำรงชีวิตร่วมกับสัตว์โลก ประทานอำนาจเหนือศัตรู ทรงบันดาลพรให้ประสบความสำเร็จในกิจกรรมต่างๆ ตลอดจนประทานการหยั่งรู้ในพลังลึกลับ พระองค์มีอำนาจสูงสุดในการ
ควบคุมเหล่าภูติให้กระทำสิ่งต่างๆ เพื่อช่วยเหลือผู้บูชาพระองค์อย่างเคร่งครัด